Ostatnia aktualizacja 27 marca 2023
Kuba to ogromne dziedzictwo – historyczne, kulturowe i przyrodnicze. Nic dziwnego, że wiele miejsc znajduje się na liście dziedzictwa UNESCO oraz stanowi chronione rezerwaty biosfery. Aż 10 miejsc z tej listy odwiedzamy w czasie naszych wycieczek objazdowych po Kubie – Perła Karaibów oraz Plażowanie i Zwiedzanie.
Turystyka dziedzictwa na Kubie – szlakiem UNESCO
Turystyka dziedzictwa opiera się na aktywnym doświadczaniu miejsca, poprzez które odkrywamy bogactwo regionu, poznajemy jego mieszkańców, mamy szansę dostrzec wyjątkowość dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego i piękno krajobrazu. Pozwala nam to być blisko ludzi, ich tradycji, kultury i lokalnej przyrody, a w idealnej sytuacji mieszkańcom uświadamia piękno ich regionu, daje impuls do rozwoju przedsiębiorczości, a także ułatwia budowanie lokalnej tożsamości i współpracy. To nasze marzenie o świadomym podróżowaniu na Kubę i do tego dążymy w czasie każdego wyjazdu.
Taki rodzaj podróżowania ma nawet swoją nazwę – turystyka dziedzictwa (heritage tourism). Jest to podróżowanie w celu poznawania miejsc, przedmiotów kultury materialnej i duchowej oraz działań, które w sposób autentyczny przedstawiają historię oraz wartości kulturowe, zarówno przeszłe jak i teraźniejsze. Dziś w ramach edukacji przed podróżą na Kubę (choć pewnie dla wielu osób już po) przedstawiamy miejsca z bogatej listy UNESCO. Na pierwszej liście dziedzictwo materialne, dalej rezerwaty biosfery i kolejno dziedzictwo niematerialne. Widzicie? Jest tego naprawdę sporo! Kuba to ogromne bogactwo!
Rezerwaty biosfery UNESCO na Kubie
Rezerwaty biosfery to wyznaczone chronione obszary, które zawierają cenne zasoby przyrodnicze. Rezerwaty biosfery na świecie powstały w ramach działalności m.in UNESCO. Przyroda Kuby nie mogła tutaj nie zostać doceniona. I tak na liście rezerwatów biosfery na Kubie mamy aż sześć obszarów! Oto one, wraz z datą dodania na listę:
-
Rezerwat biosfery Sierra del Rosario (1984)
Rezerwat biosfery Sierra del Rosario znajduje się we wschodniej części pasma górskiego Guaniguanico, między prowincjami Pinar del Rio a Hawaną, gdzie można zobaczyć zarówno północne, jak i południowe wybrzeże. Zajmuje powierzchnię 26.686 hektarów.
Rezerwat wykazuje złożoną strukturę geologiczną z dużą różnorodnością skał, które produkują różne i specjalne gleby, które częściowo determinują endemizm flory w krajobrazie.
To tutaj można znaleźć małą orchideę Bletia purpurea, uważaną za symbol tego rezerwatu.
Niektóre części rezerwatu mają pokrycie ze skały serpentynowej, a zamiast lasu występują łąki i kolczaste zarośla kseromorficzne i krzewy. Wciąż z nienaruszonymi specjalnymi cechami, regenerującymi naturalnymi systemami i ekologiczną stacją polową, Sierra del Rosario została oczyszczona z naturalnej pokrywy leśnej, ale wciąż znajdujemy lasy półszlachetne, pagórki, mogostes, czyli samotne ostańce oraz wtórne gatunki odnawiających się lasów, takie jak palma królewska i „yagruma”.
Ponad 5500 osób mieszka w rezerwacie biosfery, które zajmują się głównie rzemiosłem, rolnictwem, hodowlą bydła i zalesianiem. Co więcej, 62 krajowych i 20 zagranicznych naukowców (1998) jest zaangażowanych w badania i monitorowanie w Instytucie Ekologii i Systematyki. Ulepszyli oni zalesianie tropikalne i rolnictwo, lokalną ekotechnologię, opracowując bionawozy zawierające różne mieszanki mikoryz. Promują także wykorzystanie niekonwencjonalnej energii. Istnieje również silny nacisk na edukację ekologiczną społeczeństwa i wyspecjalizowany ekoturystyka. W rezerwacie biosfery, który wtapia się w zbocze wzgórza, zbudowano bardzo dobry eko-hotel – Mokka.
Być może jednym z bardziej interesujących aspektów rezerwatu biosfery jest jego związek z kawą. Było to miejsce pierwszej dużej plantacji w Nowym Świecie, a w rezerwacie biosfery jest jeszcze kilka miejsc, w których istnieją małe samodzielne farmy, a zacieniona kawa jest częścią asortymentu uprawianych produktów. W Buenavista znajduje się duży obszar do suszenia kawy, gdzie techniki i maszyny z XIX wieku są nadal wyjątkowo dobrze zachowane. W połączeniu z meksykańskim rezerwatem biosfery Sierra del Manantlán, dzieli on analogiczne warunki środowiskowe, ale też problemy z zarządzaniem zasobami.
Rezerwat biosfery Sierra del Rosario odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
2. Rezerwat biosfery Cuchillas del Toa (1987)
Rezerwat Biosfery Cuchillas del Toa znajduje się na Wielkich Antylach, w północno-wschodniej części Kuby i obejmuje region górski Sagua-Garacoa w Parku Narodowym Aleksandra de Humboldta. Rozciąga się na powierzchni 208 305 hektarów, z czego 6 013 należy do obszaru morskiego.
Cuchillas del Toa jest uważane za jedno z głównych centrów różnorodności biologicznej i endemizmu na Kubie i wyspach Karaibów z deszczowymi lasami górskimi, lasami chmurnymi, do złożonej roślinności przybrzeżnej z namorzynami i rafami koralowymi. System krasowy wielkiej jaskini ziem Moa Head jest jednym z pięciu pomników przyrody w kraju i jednym z wielkich systemów jaskiń we wschodniej części Kuby.
Przy wysokiej różnorodności biologicznej flory i fauny odnotowano 928 gatunków endemicznych, takich jak rodzaj Podocarpus i Dracaena, „klejnoty botaniczne” należące do najbardziej prymitywnych gatunków. Kręgowce jako cieśla królewski (Campephilus principalis), jastrząb wróbla caguarero (Chondrohierax wilsoni) i almiqui (Solenodon cubanus), są one również uważane za gatunki bardzo zagrożone. Również niektóre z najmniejszych gatunków ssaków na świecie znajdują się w rezerwacie.
Na terenie rezerwatu żyje około 18 300 mieszkańców (2002), w 498 społecznościach. Są zaangażowani w leśnictwo, tradycyjne rolnictwo (kawa, kokos i kakao) oraz ekoturystykę. Hodują bydło i biorą udział w poszukiwaniach wydobycia niklu, chromu, żelaza i kobaltu. Działania te miały zwiększony negatywny wpływ na zdolność ekosystemów, co jest jednym z głównych problemów, przed którymi stoi obecnie rezerwat.
Rezerwat Biosfery Cuchillas del Toa odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
3. Peninsula de Guanahacabibes (1987)
Najdalej wysunięty na zachód rezerwarat biosfery ze słynnym ośrodkiem nurkowym Maria la Gorda w prowincji Pinar del Rio. Rezerwat stanowi ponad 100 jezior, które jako teren podmokły oddzielają go od lądu kubańskiego. Rezerwat to również największe i najczystsze pola piasku kwarcowego o czystości 99,8%.
Dzięki tej trudnej dostępności nie dostali się tutaj Hiszpanie i obszar stanowił przyczółek rdzennej ludność aborygenów. Do dziś znajduje się tutaj 140 miejsce archeologicznych związanych z życiem Guanahatabeyes, bo tak nazywana jest ludność, która zamieszkiwała te tereny.
Guanahacabibes jest rajem do obserwacji ptaków, ale też występują tutaj rzadkie gatunki gadów i płazów. Eksperci uważają również, że 4 z 7 gatunków żółwi morskich żyjących na planecie przeżyły na półwyspie Guanahacabibes. Turystyka przyrodnicza jest główną atrakcją Parku Narodowego o powierzchni 398,26 km2. Obszar ten zamieszkuje 172 gatunki ptaków należących do 42 rodzin, z których 11 jest endemicznych, a 84 migruje. Linia brzegowa zawiera również zachowane rafy koralowe.
Najbardziej wysuniętym na zachód Kuby miejscem jest Cabo San Antonio. Guanahacabibes był miejscem pierwszego na Kubie obozu pracy przymusowej, który rozpoczął się pod koniec 1960 roku.
4. Rezerwat biosfery Baconao (1987)
Rezerwat Biosfery Baconao znajduje się w prowincji Neotropics, w południowo-wschodniej części Kuby, między Santiago de Cuba a prowincją Guantanamo, w tym trzy dobrze określone strefy biogeograficzne: „Meseta de Santiago”, „Sierra de la Gran Piedra” i „Meseta Santa Maria de Loreto”.
Rezerwat obejmuje lasy deszczowe, lasy obłoczne, wiecznie zielony mezofilowy podgórski las oraz wiecznie zielone mikrofylowe przybrzeżne i subbrzeżne krzewy kseromorficzne z lasami sosnowymi i kaktusami kolumnowymi. Przybrzeżne siedliska skaliste i piaszczyste, mangrowe i ekosystemy jaskiniowe są uważane za inne ważne siedliska. Wysoka różnorodność biologiczna flory (1800 zgłoszonych gatunków) i fauny oraz wielu zagrożonych gatunków endemicznych, ponieważ odnotowano nietoperze, pająki i gatunki owadów żyjące w naturalnych jaskiniach (46,6% ornitofauny).
Na terenie rezerwatu mieszka 38 000 osób (2001), które pracuję w turystyce, leśnictwie, hodowli bydła oraz w ekosystemach rolniczych z kawą, owocami i kwiatami ozdobnymi. Rocznie rezerwat odwiedza je około 96 360 krajowych i 275 366 zagranicznych turystów. Dzięki 13 centrom zakwaterowania turystycznego, jednemu muzeum i 3 kempingom w rezerwie prawie 90% populacji korzysta z tej działalności.
Jednym z bardziej interesujących aspektów rezerwatu biosfery jest ważne stanowisko archeologiczne, które wyznaczyło trzy starożytne kultury rodzime: „Siboney”, „Protoagricultor” i „agricultor”. Było to miejsce na plantacjach kawy starożytnych imigrantów (haitańskich i francuskich), które również wpłynęły na lokalne praktyki wprowadzania gatunków roślin do celów leczniczych, spożywczych i ozdobnych.
270 stałych i 80 zagranicznych badaczy uczestniczyło w działaniach badawczych i monitorujących, zarządzanych przez Ministerstwo Nauki, Technologii i Środowiska (CITMA) w kilku laboratoriach badawczych i monitorujących w tym obszarze. Najważniejsze z nich to „Centro Oriental de Ecosistemas y Biodiversidad” (BIOECO).
Rezerwat Biosfery Baconao odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
5. Rezerwat biosfery Ciénaga de Zapata (2000)
Rezerwat biosfery Ciénaga de Zapata położony jest na południowym wybrzeżu Kuby w prowincji Matanzas i zajmuje powierzchnię 628,171 hektarów. Jest to jedno z największych i najważniejszych mokradeł w regionie Karaibów z morską granicą południową. Obszar ten jest klastrowym rezerwatem biosfery z kilkoma podstawowymi obszarami, bardzo cennymi dla ochrony, znajdującymi się w Parku Narodowym Ciénaga de Zapata.
Ten rezerwat pokazuje wielką różnorodność ekosystemów i rodzajów pokrycia terenu, takich jak łąki, lasy namorzynowe, lasy Ciénaga i lasy półlistne, wiecznie zielone lasy przybrzeżne i subbrzeżne; przybrzeżne i subbrzeżne matorrale oraz rafy koralowe z głównymi gatunkami koralowców i przybrzeżnymi lagunami.
Obszar ten to także miejsce populacji krokodyla kubańskiego (Cocodrilus rhombifer) i krokodyla amerykańskiego (Cocodrilus acutus) oraz ptaków, m.in. wielkiego flaminga (Phoenicopterus ruber).
Na terenie rezerwatu mieszka około 9 000 osób, głównie pochodzenia hiszpańskiego. Działalność gospodarcza obejmuje głównie leśnictwo, rybołówstwo, rolnictwo społecznościowe, turystykę, rzemiosło i pszczelarstwo. Turystyka w rezerwanie Cienaga jest bardzo ważna i co roku przyciąga ponad 800 000 ludzi, z korzyścią dla lokalnych społeczności. Region rezerwatu biosfery Ciénaga de Zapata został ogłoszony regionem specjalnym dla zrównoważonego rozwoju. Rezerwat ten jest połączony z Narodowym Rezerwatem Biosfery Rio Lagarto w Meksyku.
Rezerwat biosfery Ciénaga de Zapata odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
6. Rezerwat biosfery Buenavista (2000)
Rezerwat Biosfery Buenavista położony jest na północnym wybrzeżu Kuby, w częściach prowincji Villa Clara, Sancti Spiritus i Diego de Avila, o łącznej powierzchni 313 502 ha. Większa część morska obejmuje rafy koralowe, skaliste i piaszczyste plaże, podczas gdy część naziemna składa się z wiecznie zielonego mikrofilnego lasu przybrzeżnego, lasu namorzynowego i matorral.
Obszar ma wysoką różnorodność biologiczną flory i fauny oraz wiele gatunków endemicznych (20) i zagrożonych. Rezerwat Biosfery Buenavista obejmuje jedenaście głównych obszarów w dwóch parkach narodowych: Caguanes i Cayo Santa Maria Cayo Las Brujas. Te kluczowe obszary zawierają niezwykłe walory przyrodnicze, historyczne i kulturowe z 35 stanowiskami archeologicznymi i jaskiniami ze sztuką wiejską i malowidłami ściennymi.
Około 25 524 stałych mieszkańców (2001) mieszka w rezerwacie biosfery w czterech miastach i sześciu wsiach wiejskich. Ich główne działania gospodarcze to turystyka, rękodzieło, tradycyjna medycyna, pszczelarstwo, tradycyjne rolnictwo (trzcina cukrowa), rybołówstwo, leśnictwo i rolnictwo lokalne. Turystyka ma znaczny potencjał rozwojowy.
Zachowanie tradycyjnych praktyk wykorzystywania zasobów naturalnych przez społeczności lokalne wzmacnia ich tożsamość kulturową. Wiele programów edukacji ekologicznej realizowanych jest w rezerwacie biosfery. Realizowanych jest kilka krajowych i międzynarodowych projektów naukowych oraz bieżące działania badawcze, w tym parametry hydrometeorologiczne, ochrona plaż, a także charakterystyka i możliwa eksploatacja wody i borowiny na małych wyspach. UNESCO zapewnia wsparcie dla projektu badawczego dotyczącego namorzynów. Rezerwat jest bliźniakiem Narodowego Rezerwatu Biosfery Isla Contoy w Meksyku.
Rezerwat Biosfery Buenavista odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
ZOBACZ TAKŻE: 30 najlepszych atrakcji przyrodniczych na Kubie
Elementy z listy reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO na Kubie:
1. Tumba Francesa
Świecki afro-kubański gatunek tańca, śpiewu i perkusji, który powstał na Kubie w prowincji Oriente. Tumba została wprowadzona przez niewolników z Haiti – wówczas francuskiej kolonii znanej jako Saint-Domingue – których właściciele osiedlili się we wschodnich regionach Kuby, po buncie niewolników w latach 90. XIX wieku. Gatunek rozkwitł pod koniec XIX wieku wraz z utworzeniem sociedades de tumba francesa (stowarzyszenia tumba francesa), z których tylko trzy przetrwały (Masón, Yubá, Frenté).
2. Rumba kubańska
Rumba pochodzi z Kuby, ale z tą towarzyską nie ma właściwie nic wspólnego. Rumbę zaczęli tańczyć niewolnicy po… zniesieniu niewolnictwa (1886 rok). Kiedy zaczęli się przenosić do miast i miasteczek z dawnych pól pracy, w naturalny sposób pojawiły się imprezy zbiorcze zwane właśnie rumba. Później do tego pojawiły się instrumenty, a pierwszym z nich było pudło, w którym importowano dorsza, ze względu na świetną jakość drewna, które słynęło z akustyki.
3. Punto Cubano
Punto guajiro lub punto cubano – lub po prostu punto – to śpiewany gatunek muzyki kubańskiej, sztuka poetycka z muzyką. Stał się popularny w zachodnich i środkowych regionach Kuby w XVII wieku, a jako gatunek umocnił się w XVIII wieku. Pochodzi z Andaluzji i Wysp Kanaryjskich i zintegrował elementy afrykańskie na Kubie.
Punto jest grany przez grupę z różnymi rodzajami gitar: hiszpańską, kubańską, francuską i tiple. Punto odnosi się do użycia kilofu (punteando), a nie do bicia (rasgueado). Istnieją trzy instrumenty perkusyjne: clave, güiro i guayo (również skrobak, ale z metalu). Piosenkarze formują się w zespoły i improwizują swoje linie. Śpiewają lub intonują niezmienną melodię z przerwami między zwrotkami, aby dać śpiewakom czas na przygotowanie następnego wersetu.
4. Las Parrandas w Remedios
Tradycja zapoczątkowana 25 grudnia, by zbudzić śpiących Kubańczyków do kościoła. Ksiądz rozdał dzieciom sztućce oraz garnki i kazał dzieciom biegać po miasteczku i grać najgłośniej jak potrafią, by zbudzić wiernych. Efekt został osiągnięty – Kubańczycy z ciekawości pojawili się w kościele. Las Parrandas do dziś funkcjonują jako wielka zabawa karnawałowa, która zaczyna się już na początku grudnia i trwa do stycznia lub dłużej.
Remedios odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Obiekty z listy dziedzictwa materialnego UNESCO na Kubie
Zespół zabytkowy w Hawanie i jego system fortyfikacji (1982 rok)
Zabytkowe centrum Hawany jako pierwsze znalazło się na liście UNESCO. Architektura Hawany jest unikatowa na światową skalę. Z pewnością nie ma takiego drugiego miasta na Karaibach, z tak bogatym dziedzictwem architektonicznym. Znajdziemy tutaj styl barokowy i neoklasycystyczny, oraz oczywiście architekturę kolonialną z charakterystycznymi łukami, balkonami (te najstarsze w Hawanie są drewniane), patiami oraz kratami z kutego żelaza. Pierwsze kraty także były wykonywane z drewna.
Najstarszą fortyfikacją w Hawanie jest Castillo de Real Fuerza. Budowę rozpoczęto w 1558 r., a aktualnie mieści się tutaj Muzeum Morskie. Na wieży Castillo de Real Fuerza, którą zobaczyć można z Placu Armii (Plaza de las Armas) umieszczono Giraldillę. Rzeźba, której wizerunek znajduje się również na rumie Havana Club (i w logo firmy), przedstawia Isabel de Bobadilla, która wypatruje powrotu swojego męża – Hernando de Soto – z wojny ze Stanami Zjednoczonymi, które miały zostać przyłączone do Korony Hiszpańskiej. Hernando nigdy nie wrócił na Kubę, zmarł w USA na żółtą febrę. Isabel natomiast do dziś czeka na powrót męża.
Kolejna hawańska fortyfikacja, którą pięknie widać z Maleconu, co gwarantuje jej dużą rozpoznawalność, to El Morro. Słowo „el morro” oznacza stromą skałę, która jest punktem orientacyjnym dla żeglarzy. Pełna nazwa twierdzy El Morro to jednak Castillo de los Tres Reyes Magos, co oznacza Zamek Trzech Króli. Głównym projektantem El Morro był Włoch Juan Bautista Antonelli – wielki architekt militarno-wojskowy. 10-metrowa wieża El Morro została wyburzona w 1845 r. i zastąpiona przez latarnię o wysokości 45 metrów, którą można podziwiać do dzisiaj. Sto lat później cały system oświetleniowy twierdzy został zelektryfikowany.
Po przeciwnej stronie zatoki zobaczyć możemy twierdzę San Salvador de la Punta. Pomiędzy tymi twierdzami – El Morro i San Salvador – w momencie zamknięcia murów miasta na dnie zatoki przeciągano łańcuch, który uniemożliwiał przedostanie się do miasta.
San Carlos de la Cabaña. Wybudowano ją po ataku Brytyjczyków na to miasto w 1762 r. Jest uznawana za największą twierdzę w Ameryce – jej mury mają 700 m długości i zajmuje powierzchnię ok. 10 hektarów
Znana wśród turystów jest także twierdza San Carlos de la Cabaña, którą wybudowano po ataku Brytyjczyków na Hawanę w 1762 r. To największa twierdza w Ameryce, której mury liczą 700 m długości, a powierzchnia wynosi ok. 10 hektarów. Twierdza jest znana z ceremonii Canoñazo, która organizowana jest codziennie o 21:00. Ceremonia polega na inscenizacji wystrzału armatniego, który rozbrzmiewa ponad Hawaną każdego dnia na pamiątkę zamykania portu i bram miejskich. Z twierdzy można zobaczyć piękny widok na Hawanę, a w drodze na inscenizację rozstawiona jest uliczka handlarzy, którzy oferują ładne pamiątki.
Na koniec warto wspomnieć o systemie wczesnego ostrzegania miasta, który pochodzi z XVII w. Hiszpanie stworzyli w tym celu fortyfikacje pomocnicze – La Chorrera i Torreón de Cojímar.
- Perła Karaibów
- Rajska Wyspa
- Rum, cygaro i kakao
- Salsa & Fiesta
- Kuba dla koneserów
- Plażowanie i Zwiedzanie
Czytaj także: 50 najlepszych atrakcji w Hawanie
Trinidad (1988 rok)
O Trinidadzie mówi się, że jest miastem muzeów, ale sam Trinidad jest tak naprawdę jak muzeum! Można odnieść wrażenie, że czas w tym mieście zatrzymał się na dobre kilkaset lat temu. Brukowane uliczki, kraty w oknach, wysokie drewniane drzwi do domów i mnóstwo pamiątek z kolonialnego okresu – to wszystko nadaje niesamowity klimat miastu.
Trinidad odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Zobacz także wycieczki fakultatywne z Varadero w języku polskim:
Czytaj także: 10 najlepszych atrakcji w Trinidadzie
Valle de los Ingenios (1988 rok)
W dawnej Dolinie Młynów Cukrowych znajdowały się 43 młyny. Niestety, nie zobaczymy już ani jednego z nich. Sama dolina słynie z niewolniczych prac ludności afrykańskiej na plantacjach trzciny cukrowej, na której dorabiali się przede wszystkim hiszpańscy baronowie. Po upadku niewolnictwa na sąsiedniej wyspie Haiti, to właśnie na Kubę sporo potentatów cukrowych z Europy postanowiło przenieść swoje cukrownie, przywożąc także know how, które bardzo wzbogaciło Kubę.
Dolinę Młynów Cukrowych odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Zobacz także wycieczki fakultatywne z Varadero w języku polskim:
Valle de Vinales (1999 rok)
Dolina Vinales ze swoimi imponującymi mogotes (górskie ostańce) robi ogromne wrażenie na przyjezdnych. Przepiękna jest przyroda, ale uwagę przykuwa także ekologiczne rolnictwo, żyzna czerwona gleba i urocze miasteczko Vinales, które znajduje się pośrodku dolin, ze swoim bajkowym usytuowaniem.
Vinales odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Zobacz także wycieczki fakultatywne z Varadero w języku polskim:
- Wycieczka z Varadero do Vinales
- Wycieczka z Varadero Hawana i Vinales (2 dni)
- Wycieczka z Hawany do Vinales
Czytaj także: 15 najlepszych atrakcji w Vinales
Cienfuegos (2005 rok)
Cienfuegos to jedyne miast na Kubie, które było założone przez Francuzów, choć nie brakowało ich na wyspie. Przybysze z Nowego Orleanu konsekwentnie budowali na Karaibach miasto na wzór Paryża, które słynie z innowacyjnych rozwiązań sanitarnych oraz urbanistycznych.
Cienfuegos odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Zobacz także wycieczki fakultatywne z Varadero w języku polskim:
Czytaj także: 10 najlepszych atrakcji w Cienfuegos
Camaguey (2008 rok)
Camaguey było 7. osadą na Kubie i – podobnie jak w pozostałych osadach – przeniesioną znad wybrzeża wgłąb lądu, by chronić się przed licznymi atakami piratów. Osada pierwotnie nosiła nazwę Santa María del Puerto del Principe. O wyjątkowości Camaguey stanowią urocze uliczki, placyki oraz piękna architektura budynków dookoła. Nie bez powodu w końcu znajduje się na liście UNESCO.
Camaguey odwiedzamy w programach objazdowych Hola Cuba:
Castillo de San Pedro de la Roca (1997 rok)
To twierdza w Santiago de Cuba, która uznawana jest za najlepiej zachowaną, ale także najbardziej kompletną, hiszpańską fortyfikację w obu Amerykach. Aktualnie w twierdzy mieści się muzeum, w którym możemy poznać historię piratów z Karaibów między XVI a XIX wiekiem. Twierdzę budowano od 1683 roku i pracowało nad nią kilkuset architektów.
Twierdzę w Santiago de Cuba odwiedzamy w programach objazdowych Hola Cuba:
Park Narodowy Alejandro de Humboldt (2001 rok)
Park nosi imię Friedricha Wilhelma Heinricha Alexandra von Humboldta, czyli niemieckiego geografa i podróżnika, twórcy nowoczesnej geografii. To największy park na Kubie o powierzchni 700 km2, a jednocześnie uważany za ostatni zwarty las deszczowy na Karaibach. Najlepszą bazą wypadową do parku jest urocze miasteczko Baracoa na wschodnim końcu wyspy. Możemy tutaj podziwiać tysiące gatunków roślin (2% wszystkich gatunków na świecie!) i zwierząt. Jest to obszar, na którym często występują opady deszczu, więc dobrze jest się odpowiednio przygotować na wycieczkę. To właśnie w tym parku występuje słynny malowany ślimak Polymita, który jest nielegalnym celem na handel.
Park Humboldta odwiedzamy na wycieczkach objazdowych Hola Cuba:
Czytaj także: 30 najlepszych atrakcji przyrodniczych na Kubie
Park Narodowy Desembarco del Granma (1999 rok)
To park, który robi duże wrażenie i nie bez powodu jako pierwszy z kubańskich parków znalazł się na liście UNESCO. Znajdziemy tutaj system wapiennych tarasów morskich, jaskinie, bujną roślinność oraz endemiczne gatunki zwierząt.
Krajobraz archeologiczny pierwszych plantacji kawy na południowym-wschodzie Kuby (2000)
To tutaj znajdziemy pozostałości po pierwszych plantacjach kawy na Kubie, które zakładali uciekinierzy z Haiti po upadku niewolnictwa w 1791 roku. Ci francuscy kolonizatorzy – podobnie jak w przypadku trzciny cukrowej – przywieźli na Kubę innowacyjne techniki rolnicze, które w górzystym terenie pasma Sierra Maestra były nieocenione.
Archikatedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Hawanie
Katedra w Hawanie (La Catedral de la Virgen María de la Concepción Inmaculada de La Habana) znajduje się na przeuroczym placu – Plaza de la Catedral. Budowa katedry rozpoczęła się w 1748 roku, a zakończyła w 1767. Od roku 1788 wyniesiona do rangi katedry. W architekturze katedry na uwagę zasługuje jej asymetria – wieże różnią się od siebie. Katedrę można zwiedzać, pod warunkiem, że jest otwarta. Jeśli się nam poszczęści, to również ze szczytu wschodniej wieży można podziwiać panoramę Hawany.
Katedra wykonana jest z koralu z dna zatoki meksykańskiej. Jeżeli przyjrzymy się zewnętrznej elewacji z bliska, to można zobaczyć morskie skamieniałości! W prawej wieży można zobaczyć dwa dzwony – zostały one odlane ze stopu złota, srebra i brązu, co nadaje im charakterystyczny ciepły dźwięk.
Katedra jest siedzibą arcybiskupa San Cristobal de la Habana.
Czytaj także: 50 najlepszych atrakcji w Hawanie
Oto 10 miejsc, które odwiedzamy w czasie wycieczek objazdowych Hola Cuba – Perła Karaibów oraz Plażowanie i Zwiedzanie:
- Rezerwat biosfery Cienaga de Zapata (Zatoka Świń)
- Dolina Vinales (Valle de Vinales)
- Rezerwat biosfery Sierra del Rosario (Soroa)
- Zespół zabytkowy w Hawanie
- System fortyfikacji Hawany
- Archikatedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Hawanie
- Trinidad
- Dolina Młynów Cukrowych (Valle de los Ingenios)
- Zabytkowe centrum Cienfuegos
- Rezerwat biosfery Buenavista (Cayo Santa Maria)
Podróżujesz śladami UNESCO po świecie? >> Kliknij tutaj i dołącz do naszej wycieczki objazdowej po Kubie! <<
Z wykształcenia dziennikarka i medioznawczyni oraz marketingowiec. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Głównej Handlowej.
Wieloletnia wykładowczyni Uniwersytetu SWPS w dziedzinie mediów internetowych. Autorka wielu publikacji książkowych nt. content marketingu, w tym bestsellera wydanego przez PWN „Content marketing i social media”.
Za najpiękniejsze miejsce świata – poza Kubą oczywiście – uważa Himalaje. Szczęście prywatne odnalazła na Kubie, a spełnienie zawodowe w Hola Cuba.
- Jakie ubezpieczenie turystyczne wybrać na Kubę - 14 lipca 2023
- Gorąca krew, czyli miłość po kubańsku - 4 lipca 2023
- TEDx Koszalin: Kuba. Wyspa, która zmienia wszystko - 30 maja 2023